Kanı-İstek-Hedef Etmenlerinin Geliştirilmesi için bir Tersine Mühendislik Yöntemi
4 Şubat 2019 • ☕️ 1 dk okuma • 🏷 bilgisayar, yazılım
Yazar tarafından şu dillere çevrildi: English
Ege Üniversitesi Uluslararası Bilgisayar Enstitüsünde Bilgisayar Bilimleri alanındaki yüksek lisansımı Doç. Dr. Geylani KARDAŞ hocamın danışmanlığında, yazılım mühendisliği konusunda yazdığım bir tez ile bitirdim.
“Kanı-İstek-Hedef Etmenlerinin Geliştirilmesi için bir Tersine Mühendislik Yöntemi” ismini taşıyan tez çalışmamda; otonom çalışma yeteneğine sahip yazılım etmenlerinin geliştirilmesi sürecini kolaylaştıran model güdümlü mimarilerdeki bir eksikliğin giderilmesi için bir yöntem önermekteyiz. Buradaki eksik, model yardımıyla tasarlanıp sonrasında çalıştırılabilir kodları üretilen etmen yazılım sistemlerinde, son çalıştırılabilir kodda yapılan değişikliklerin tasarım modellerine aktarılamamasıdır. Bu eksiklik yeniden yapılan her modelden kod üretimi işleminde, kodda yapılan son değişikliklerin yeni sisteme aktarılamamasına sebep olmaktadır.
Tez çalışmasının sonuçları 7. Ulusal Yazılım Mimarisi Konferansı (UYMK 2018) (29-30 Kasım 2018, İstanbul, Türkiye, ss. 1-16)‘de yayınlanmıştır. Tez’e erişmek için tıklayınız
YÖK tarafından kabul edilen tez çalışması 539474 tez numarası ile YÖK Tez Merkezi‘de yayınlanmıştır. Tez’i indirmek için tıklayınız
Tez’in özet kısmını okuyup bilgi sahibi olmak isteyenler aşağıda özet kısmını bulabilirler:
Kanı-İstek-Hedef (BDI) etmenlerinin model-güdümlü mimari kullanılarak geliştirilmesinde, genellikle yukarıdan aşağıya bir yaklaşım izlenerek, etmenler önce tanımlanan bir üstmodele göre çeşitli bakışaçılarından modellenmektedir. Sonrasında, hazırlanan bu modeller bir dizi modelden modele ve modelden koda dönüşümlere girdi olarak verilmektedir. Bu dönüşümler işletilerek etmen yazılımlarının otomatik elde edilmesi sağlanmaktadır. Fakat bu süreçte kod üretiminin ardından geliştiricilerin yazılım kodlarında yapacakları değişiklikler etmen tasarım modellerine yansıtılamamaktadır. Mevcut çalışmalarda görülen bu eksiklik, özellikle hazırlanan etmen modellerinin ve yazılımlarının yeniden kullanılabilirliğini zorlaştırmaktadır. Bu tezde, söz konusu eksikliği gidermek amacıyla etmen sistemlerinin yazılım kodlarından BDI modellerinin otomatik elde edilmesini sağlayacak bir tersine mühendislik yöntemi ve bunu destekleyen bir araç geliştirilmiştir. Yeni yöntemin uygulanması ile yaygın kullanıma sahip JACK platformu üzerinde çalışan yazılımlardan etmenlerin BDI modellerinin geri elde edilmesi ve böylece kodlardaki değişikliklerin etmen yazılım modellerine yansıtılması mümkün hale getirilmiştir.